Bu sene kronolojik sırasıyla Dostoyevski külliyatını okuyorum daha doğrusu romanlarını, uzun öykü hikayeler vs işine girsem hepsini okumam mümkün ama zannımca sıkıcı olur çünkü papaz her zaman pilav yermez arada karnıyarık, bulgur, makarna falanda sıkıştırmak lazım o yüzden hedefim sadece romanlarını tabi ki araya başka kitaplarda serpiştirerek okumak …
Kitaba gelince; diyebilirim ki bence yazarın ilk romanından sonra ilk büyük roman denemesi (aslında bundan bir önceki romanı içinde bu niteleme var ama neyse) Dostoyevskinin her romanında olduğu gibi yine insana ve duygularına dair bir kitap, aşk, öfke, çaresizlik, nefret …
İki aşk var …
Biri normal kadın – çocuk erkek …
Öteki, normal erkek – çocuk kadın …
Açıkçası bilemiyorum bu kadar romantizmi, beni seviyor yok onu seviyor bunlar fazla geldi bana birde Alyoşa denen bir zat var yukarıda yazdığım çocuk-erkek enteresan bir adam sizinle 2 saat konuşsa asıl anlatmak istediğini anlayamazsınız ….
Yok birader, bu roman bana hitap etmedi oysa ki ne güzel resimde çekmiştim destan gibi yorum yapacaktım falan feşmekan. Nelli – Vanya hikayesinin sonunu merak ediyorum devam edeyim ben, anlayacağınız gibi kitabın ana karakteri değil böyleyim ben işte Suş ve Reza da da Raskolnikov değil Razumihini ilginç bulmuştum …
Neyse kürekçi çekme şu kürekleri, sinir oldum zaten …
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder